Echte mannen huilen
‘Het getuigt van wijsheid en lef om hulp te vragen. Juist als man, vooral als man. Het blijft een hardnekkige gedachte voor veel mannen dat je het zelf moet kunnen oplossen. Dat huilen niet voor sterke mannen is. Dat je niet meedoet met andere mannen als je kwetsbaar bent. Maar dat zijn ziekmakende en rouwverzwarende gedachten. Ja, echte mannen huilen. Ja, echte mannen houden elkaar vast. Ja, echte mannen zijn kwetsbaar en ontdekken daarin een ongehoorde kracht die verbinding en veiligheid mogelijk maken. Kinderen voelen zich veiliger bij een vader die zijn emoties kan laten zien. Vrouwen voelen zich veiliger bij hun man die gebrokenheid kan laten zien’ Aan het woord is Jakob van Wielink, rouwcounselor en leiderschapscoach in de uitleiding van het boek ‘Papa’s rouwen ook’, waarin 12 vaders getuigen over het verlies van hun kind.
Binnenkijken in het rouwende vaderhart
Toen Bjorn Vissers’ tweelingdochters Anna en Lynn veel te vroeg werden geboren en twee dagen na de geboorte overleden, zakte de grond weg onder zijn voeten. Bjorn is voorganger van beroep en schrijver van het boek ‘Papa’s rouwen ook’ waarin twaalf vaders vertellen over het verlies van hun kind(eren). Ze getuigen wat er gebeurd is, hoe ze ermee om zijn gegaan, wat het deed met hun leven, hun emoties, hun huwelijk, hun gezinsleven, hun werk, hun geloof. De lezer krijgt een kijkje binnenin het rouwende vaderhart. Twaalf mannen vertellen moedig en openhartig over miskraam, stilgeboorte of verlies op zeer jonge leeftijd.
Het rouwproces is vaak ruw, pijnlijk en eenzaam
Er bestaat geen toverformule of een stappenplan dat je door het proces loodst. Er is geen eenvoudige oplossing die je van de pijn verlost, van het overweldigende gemis of van het schuldgevoel. Ook niet voor de mannen in dit boek, waarvan de meesten toch met elkaar gemeen hebben dat ze gelovig en zeer kerkelijk zijn. Daardoor is een bijzondere insteek van dit boek in de meeste verhalen ook de impact die het verlies op het geloof of godsbeeld heeft gehad. Het belang van afscheid nemen komt duidelijk aan bod. En dat mannen anders rouwen dan vrouwen. De onmacht en het controleverlies. Rouw maakt vaak zichtbaarder wat in de communicatie daarvoor al moeilijk was, of ontbrak. De mythe wordt doorprikt dat de meeste echtparen die een kind verliezen uiteindelijk ook elkaar verliezen, maar de getuigenissen maken wel duidelijk dat partners na een verlies extra hard moeten werken om elkaar opnieuw te vinden. Er moet een nieuwe taal gevonden worden. De kracht en het belang van gedragen te worden door een gemeenschap en hoe belangrijk het is om erover te praten. Welke clichés en goedbedoelde onhandige troostwoorden daarbij niet helpend zijn en waarom dat niet persé foute intenties zijn van diegenen die ze uitspreken. Dat ook in stilte bij elkaar kunnen zitten helend kan zijn en de veerkracht bevordert en dat uiteindelijk elke rouw zijn weg zoekt in de taal. Omdat taal ervaringen deelbaar maakt. Dat rouwen niet alleen iets van het hoofd en het hart is , maar van het hele lichaam. Soms weten we helemaal niet wat we voelen, maar ons lichaam weet het wel. Dat er soms op onverwachte momenten antwoorden komen op vragen en dat het vaak niet de antwoorden waren die we zochten. Dat ze bijvoorbeeld niet komen van mensen die menen te weten dat god er een bedoeling mee zou hebben, die dan blijkbaar dat plan ook nog kennen en dat morgen het licht weer zal gaan schijnen. Dat je ook niet bang mag worden van je angst zelf, van je schaamte, je schuldgevoel, je boosheid of wanneer je even je partner niet meer kan verdragen. En dat het getuigt van wijsheid en moed om hulp te vragen als dat nodig is.
Het boek is veel meer dan alleen maar een boek. Elk hoofdstukje wordt voorafgegaan door een prachtig kleurportret van de desbetreffende vertellende vader. Je komt in het boek ook zes QR-codes tegen die je doorverwijzen naar de website van Rouwkost.nl met telkens verschillende thema’s. Er is het thema van de invloed van rouw op je emoties, op je gezin, op je relaties en op je zelfzorg. Rouwkost wil helpen met praktische, emotionele en geestelijke ondersteuning. Het maatjesproject is een soort lotgenotencontact waarin gesprekspartners aangeboden worden die iets soortgelijks meemaakten. Geen zorgprofessionals, maar ervaringsdeskundigen die goed kunnen luisteren. Met ‘ Rouw, samen door dalen en bergen, 4M’ kan je samen met een team van acht tot tien mannen 72 uur mee op reis door de Zwitserse bergen om je verlies in de ogen te leren kijken en te delen met anderen. (4M staat voor de Vierde Musketier). Rouwkost biedt trainingen aan voor zorgprofessionals, en heeft een werking naar kerken die aan de slag willen met thema’s rond verlies, lijden of rouw en daarvoor sprekers willen uitnodigen. Je vindt op de site ook een link naar ‘Het eerste lied’, een initiatief van Jafeth en Sifra Bekx die gepersonaliseerde liederen voor baby’s maken en die een hemellied schreven voor ouders die een kindje zijn verloren.
Je kan op de site van Rouwkost tenslotte ook de documentaire bekijken ‘Papa’s rouwen ook’, of via onderstaande link.
Rouwen is niet alleen iets van het hart, maar van het hele lichaam
